Gisteren las ik dat de Nederlandse overheid niet wil stoppen met interlandelijke adoptie maar wil hervormen. Lees geen adoptiestichtingen meer, enkel via de overheid. Men beseft dat het nooit een waterdicht systeem zal zijn.
Wat mij persoonlijk het meest bevreemd is dat dezelfde overheid, nou niet echt heeft laten kennen als betrouwbaar als het op toezien van deugdelijke adopties. Men wist van de babyfarms, fraude in geschrift, ontvoerde kinderen maar koos er voor om er geen aandacht aan te schenken. Want in de jaren ‘70 ,80 en 90 was het toverzinnetje: maar ze hebben het in Nederland beter dan in herkomstland. En bovendien was het een enorm lucratieve handel om kinderloze wensouders in hun behoeftes te voorzien. Win win situatie toch?
Inmiddels hebben we de uitzendingen van Zembla, een heleboel volwassen geadopteerden en dnatesten. En de commissie joustra. Na dit alles volgde een lauwe excuses. Je zou mogen verwachten dat er geleerd zou worden van de bevindingen . Maar helaas trekken geadopteerden weer aan het kortste eind.
In een land waar men het niet voor elkaar krijgt om de jeugdzorg op een goede manier te regelen, waar kinderen uit huis worden geplaatst. Enkel om de reden omdat ouders voldoen aan een bepaald profiel, in dat zelfde land wil men doorgaan met interlandelijke adopties. Zonder dat er geïnvesteerd wordt in hulp gericht op gezinnen, want het heel het systeem heeft hulp nodig na een adoptie. Niet alleen het kind.
Wat zou wel een goed idee zijn? Stoppen met interlandelijke adoptie, als je kinderen wil helpen, ga dan in het land zelf iets betekenen wat duurzaam is. Iets waar geen financiële prikkel is en waar mensen zelfstandig van worden. En voor de reeds geadopteerden zou het heel erg helpend zijn als er hulp komt gericht op adoptieproblematiek.
En ook niet onbelangrijk, adoptie bestaat niet omdat men de kinderen zo zielig vindt. Het bestaat bij de gratie dat wensouders hun behoefte om kinderen te krijgen bevredigd willen zien. Het is géén recht om kinderen te krijgen. Slechts een behoefte, niet alles is maakbaar. Leer omgaan met deze pijn en schakel een psycholoog in. Jouw kinderwens is geen legitieme reden om kinderen weg te halen uit hun omgeving. Het is wel een mensenrecht om niet verhandeld te worden. Om als vrouw niet als baarmachine gebruikt te worden voor westerse mensen met een kinderwens. En dit is waar het fundamenteel misgaat, er wordt niet gedacht vanuit de behoeftes van kinderen. Maar vanuit maakbaarheid van een westerse kinderwens en een financiële prikkel.
Met Wallen En Opstaan 