Auteur archief:mamavanolivier

Vandaag is het vijf jaar geleden dat we een fonkelend rijstkorreltje zagen. Een hartje wat enorm hard flikkerde. Ik was bang voor dit moment. Bang om een lege baarmoeder te treffen of ons kindje snel te verliezen. Twee dagen eerder had ik voor het eerst van mijn leven een positieve zwangerschapstest in mijn handen. MijnMeer lezen over “Alleen”

Na een ‘harde’ lockdown zijn er sinds gisteren weer versoepelingen. En dat terwijl corona zo hard rondwaart door ons land. Ik vind het persoonlijk merkwaardig dat er gekozen wordt voor dit beleid terwijl we helemaal niet weten of Omikron de grote verlosser is. We kennen dit virus nog maar twee jaar. Voor mensen met eenMeer lezen over “Versoepelingen”

Niet aan onze jurken, rokjes, blote benen, decolleté, haren, make-up. Het ligt aan de mannen die grenzen niet kunnen handelen én de wegkijkers. De mensen die het beest niet bij de naam noemen in kranten. Spreken van seks terwijl het slachtoffer duidelijk aangeeft dat het niet vrijwillig was. Het ligt aan de debiele grappen dieMeer lezen over “Het ligt niet aan de vrouwen”

Een tijdje geleden was er een kindje bij mijn zoon op school, dat mijn zoon wijs maakte dat hij poep is en lelijk is want ik ben bruin. En bruine mensen zijn poep. Ook moeten zoon en ik terug naar Afrika geschopt worden volgens het kind. Natuurlijk neem ik het kind niks persoonlijk kwalijk, zijnMeer lezen over “Bramenstruik”

Ik schrijf vaker over adoptie maar zal even kort wat over mezelf vertellen: Ik ben Eva, dat is de naam die mijn moeder mij gaf. Ze gebruikten het als tweede naam, na de naam die ik meekreeg van mijn biologische moeder. Nandani, die naam wilden mijn ouders in ere houden. Als blijk van respect naarMeer lezen over “Het is adoptie awareness maand”

‘ Wat heb jij een mooi jasje aan’, een medewerkster van het museum maakt een compliment aan mijn 3-jarige zoon. Die heel veel kan vertellen, maar liever niet tegen onbekenden. Zo ben ik ook, net als zijn vader. Wij zijn van de categorie: lekker de kat uit de boom kijken. Mijn zoon reageert dus nietMeer lezen over “Een dagje in de slimste stad”

Vandaag, 09-07 is de dag die in alle officiele papieren mijn geboortedatum aanduidt. A.k.a: mijn verjaardag. Ik word er elk jaar eigenlijk alleen maar verdrietiger van. Omdat ik nooit zal weten wie mijn biologische ouders zijn. Hoe de bevalling was. En vooral: ben ik echt met toestemming afgestaan? Elk jaar in aanloop naar deze dagMeer lezen over “Mijn naam is Eva”

Vandaag was er een persmoment met de commissie Joustra. Voor veel mensen een onbetekenend moment. Voor veel geadopteerden zoals ik een moment dat je ergste nachtmerries nogmaals bevestigd worden. Het voelt alsof ik niet voorbij kan laten gaan zonder er woorden aan te geven. Want wat de commissie Joustra heeft bevonden, zijn pijnlijke feiten. MaarMeer lezen over “Is ze weer met haar adoptie hoor.”